Actividade 9

Crea unha nova entrada (ou publicación)no teu blog co nome ACTIVIDADE9.
Os conceptos están definidos nas páxinas 49 e 50 do libro (non é necesario buscar información adicional) e son os seguintes.

 

• (0.75 puntos) Módems (ADSL,cable e USB). Busca unha imaxe de cada un na rede. 

  Os módems son dispositivos que permiten enviar ou recibir información a través dunha liña analóxica ou dixital. A palabra "módem" provén dos térmos MOdular-DEModular e a súa misión consiste en convertir a sinal dixital do ordenador en analóxica e viceversa.
  En función da tecnoloxía utilizada para transmitir información distínguense varios tipos:
  
  • Módem ADSL. Utiliza o fío de cobre dunha liña telefónica para a transmisión de datos de alta velocidade. Esta tecnoloxía denomínase asimétrica debido a que a capacidade de descarga (dende a rede ata o usuario) e a capacidade de subida de datos (en sentido inverso) non coinciden. A tecnoloxía que se emprega, ADSL2, ADSL+2 ou VDSL, proporciona gran ancho de banda que permite integrar na mesma liña voz, datos, vídeo e televisión de alta calidade, plo que é unha das máis utilizadas.
  
  
  
  • Cable módem. Disenado para modular a sinal de datos sobre unha infraestrutura de conexión por cable. Utilízase xeralmente para acceder a servicios de televisión por cable que, adicionalmente, proporciona acceso a Internet de banda ancha.
  
  
  
  
  
  • Módem USB. Utiliza a banda ancha do móvil para obter Internet en calquera lugar, momento, sempre que se dispoña de cobertura. Ofrece diferentes velocidades en función do  tipo de conexión, GPRS, 3G ou 4G. Os teléfonos intelixentes pódense configurar comomódem co que conecter outros dispositivos inalambricamente.
  
  
  
  • Satmódem para satélite. A conexión a Internet se fai vía satélite. Pode ser unidireccional, só pode recibir datos, ou bidireccional, coa capacidade para recibir e enviar.

• (0.75 puntos) Router. Busca unha imaxe na rede. 

  Un router é un dispositivo que permite interconectar diferentes redes informáticas, seleccionando a ruta de comunicación máis adecuada para o envío de datos. A maioría dos routers tamén inclúen un módem coa tecnoloxía adecuada para a conexión a Internet.
  
  
  

   

• (0.5 puntos) Dispositivo PLC. Busca unha imaxe na rede. 

  A tecnoloxía PLC (POower Line Communications) utiliza a línea electrónica convencional para a tansmisión de datos. Os dispositivos PLC teñen unha función similar á dun módem , aínda que neste caso utilizan a rede eléctrica para a transmisión de datos. O seu uso permite, entre outras cousas, o acceso a Internet mediante banda ancha, a transmisión de vídeo de alta definición e o uso de telefonía IP.
  
  
  

   

 

(1 punto) Cableado de rede. Busca imaxes na rede onde aparezan os conectores RJ45 e ST e cables de par trenzado apantallado e fibra óptica. Nestes últimos deben estar indicadas as suas partes.

O cable é un dos medios de conexión utilizado nas redes para transmitir datos. Existen diferentes tipos de cable:



• Cableado coaxial. Está formado por un fío condutor central, protexido das correntes eléctricas externas por unha malla de cobre. É similar ao que se usa para a antena de televisión, aínda que actualmente está en desuso. 
• Cableado de par trenzado. Está constituído por catro pares de fíos. Cada par está entrelazado para diminuír a interferencia eléctrica e eviatr que se acople a sinal entre os pares. 
  
  Dentro deste cableado distínguense os seguintes tipos:                     UTP. É un cable non apantallado. É de baixo coste pero sensible a interferencias, polo que se producen máis erros que outros cables. STP. É un cable apantalado, é dicir, ten unha malla metálica ao redor do cable que o protexe das interferencias electromagnéticas.                FTP. É un cable apantallado con blindaxe global que posúe unha pantalla condutora en forma trenzada. Existen diversas categorías de cables, dependendo da súa velocidade de transmisión. As que están en uso son: categoría 5(100Mbps), categoría 6 (1Gbps), categoría 7(10Gbps) e categoría 8, que está en fase de deseenvolvemento. O cableado de par trenzado utiliza conectores RJ-45.
  
• Cable de fibra óptica. É unha fibra moi fina de material transparente, vidro ou material plástico, pola que se envía un haz de luz. Estes cables constan dun grupo de fibras ópticas proteidas con fiaduras de aramida para facelos resistentes á tracción, ademais de estar protexidos por varios revestimentos. Os conectores máis empregados na fibra óptica para redes de área local son ST, LC, FC, e SC.

  

  Cable ST

  
  

  

  Cable fibra óptica

  
  
  
  

   

Actividade 7

Crea unha nova entrada (ou publicación)no teu blog co nome ACTIVIDADE7.
Os conceptos están definidos nas páxinas 44 e 45 do libro (non é necesario buscar información adicional) e son os seguintes:

Disco duro. Busca imaxe ou imaxes na rede onde apareza a estrutura dun disco magnético de xeito similar á  figura 27 da páxina 44 do libro. 

Os soportes magnéticos gardan a información sobre unha superficie de natureza magnética. Algúns exemplos son discos flexibles, os discos duros, as cintas de vídeo, as bandas das tarxetas de crédito,ect. Un disco duro é un dispositivos utilizado para almacenar gran cantidade de información. Se compón de varios pratos, apilados nun mesmo eixo que xiran a gran velocidade dentro dunha caixa metálica selada. Entre os pratos están situados as cabezas de lectura-escritura que leen e escriben nas dúas caras de cada disco. Dependendo da tecnoloxía utilizada para a transferencia de datos, os discos duros poden ser de varios tipos: IDE, SCSI, SATA, SAS, ect. O seu tamaño aumentou vertixinosamente, pasando do primeiro disco duro de 5 MB, que pesaba unha tonelada, aos discos de varios TB cun tamaño algo maior que un teléfono móbil. Nun disco magnético diferéncianse:
-Caras: superficies superior e inferior de cada disco.
-Pistas: círculos concéntricos nos que se divide cara cara do disco.
-Sectores: divisións que se fan en cada pista.
-Cilindros: conxunto de pistas que están aliñadas verticalmente en todas as caras. Este concepto utilízase nos discos duros, posto que en eles hai varios pratos con pistas en ambas caras.

Memorias Flash. Busca 2 imaxes na rede (USB e tarxeta de memoria). 

A memoria flash é un sistema de almacenamento estático que non necesita corrente para manter gardados os datos. Funciona mediante impulsos eléctricos e alcanza velocidades de funcionamento moi superiores a outros dispositivos porque permite ler e escribir datos de forma simultánea. Convertéronse nun soporte de uso habitual para almacenar e transportar información xa que, entre s súas características destacan a súa capacidade, as súas pequenas dimensións, o seu prezo alcanzable, a súa gran resistencia, a posibilidade de usala en dispositivos de diferente tipo e a súa facilidade de emprego. Iso si, a ida dunha memoria flash non é indefinida: cífranse entre cen e un millón as veces que se poden gravar información nela.
Os tipos de memorias flash son: 
- Memorias USB. Pequenos dispositivos cun chip de memoria flash. Conéctanse ao ordenador a través do porto USB en quente, é dicir aínda que estea acendido. Xeralmente, non hai que instalar ningún dispositivo software nin driver para utilizalas, xa que o sistema operativo as recoñece automaticamente.

-Tarxetas de memoria. Son soportes de almacenamento utilizados habitualmente en cámaras dixitais e móbiles, polo que adoitan conectarse ao ordenador a través dun lector de tarxetas de memoria para transferir a súa información. Existen multitude de tipos e formatos, en función do fabricante; algúns dos máis comúns son SD, MiniSD, MicroSD,NanoSD, Compact Flash, Memory Stick,xD, MMC, ect.

 

Unidade de estado Sólido. Busca unha imaxe na rede.

Unha unidade de estado sólido ou SSD (Solid State Drive) é un dispositivo de almacenamento secundario de gran capacidade e alta velocidade. Ten o mesmo uso que os discos duros, pero non está formado por discos mecánicos, se non por memorias de circuítos integrados para almacenar a información, utilizando tecnoloxías como a memoria flash, memoria SDRAM, ect. Ao non ter pezas móbiles, a unidade de estado sólido reduce drasticamente o tempo de procura e latencia, polo que se converteu nunha alternativa moito máis rápida que os discos duros. As SSD fan uso da mesma interfaz que os discos duros e, polo tanto, son facilmente intercambiables sen ter que recorrer a adaptadores ou tarxetas para compatibilizar co equipo. Ao ser inmunes ás vibracións externas, son especialmente aptas para vehículos, ordenadores portátiles e outros dispositivos móbiles.